Een aantal bekende Nederlanders onderschrijft het doel en ondersteunt het initiatief van de Dag van de Stilte:
Prinses Irene van Lippe-Biesterfeld – Oprichter en voorzitter van Natuur College een maatschappelijke organisatie die zich inzet voor behoud en waardering van de natuurlijke leefomgeving:
Stilte is voor mij persoonlijk van groot belang, omdat er dan ruimte ontstaat voor gedachten die anders ondergesneeuwd zouden worden. Om rust in mijn hoofd te creëren. Om algehele rust in lichaam en geest te creëren. Om ruimte te scheppen voor de dingen die ik meemaak, in gesprekken, gebeurtenissen, ervaringen. We leven zo vluchtig en er gebeurt zo veel om ons heen en we zijn altijd maar bereikbaar, dat er veel verloren gaat en niet verwerkt wordt als er niet stilte momenten zijn.
Ik denk dat stilte een maatschappelijk belang heeft. In corona-tijd, toen we afgesloten leefden, gebeurde er aanzienlijk minder om je heen en de stilte was al om aanwezig. Veel mensen kwamen daardoor tot inzichten die positief waren, ruimte voor gevoelens; en mensen genoten van wandelingen in de natuur, waar geen totale stilte was, maar wel ruimte voor natuurlijke geluiden van dieren en het ruisen van de wind door de bladeren, het kabbelen van water, of het breken van de golven op de kust. Dat kan dan tevens ruimte geven voor gesprekken met jezelf en anderen. Ruimte om te voelen en na te denken hoe je in je werk en je relaties zit. Dat alles, draagt bij aan een wat minder hectisch leven en dat zal merkbaar zijn in de maatschappij .
Een Landelijke Dag van de Stilte zou heel mooi zijn, maar wel moeilijk te realiseren. Wellicht kan het een gewoonte worden…
Hella van der Wijst – Programmamaker en Presentator:
“Ik kom uit een boerenfamilie. We woonden zelf niet op een boerderij maar mijn opa’s en oma’s, veel ooms en tantes waren boeren. Als wij vroeger thuis tv-keken, deden we altijd ook iets anders. Mijn moeder zat altijd te breien, te haken of iets te maken. Ik stond vaak te strijken in de woonkamer. Bij Dallas! Dat vond ik een stomme tv-serie en eigenlijk zonde van mijn tijd. Maar als ik dan aan het strijken was, vond ik het niet zonde van mijn tijd. En in de zomer –we hadden een moestuin – zaten we altijd erwten te doppen of bonen te rangen. Ik heb echt moeten leren om niets te doen. Ik kan het ondertussen goed hoor, omdat ik weet dat het goed voor me is, maar ben er niet mee opgevoed.”
,,Misschien wordt het tijd dat we behalve natuur ook de stilte gaan beschermen’’,
Noem het een cadeautje. Als het laatste weekend de wintertijd ingaat, hebben we een uur extra. Zestig bonusminuten om iets speciaals te doen. STIL zijn bijvoorbeeld.
Joke Hermsen – Filosofe en schrijfster ‘Stil de tijd’ en ‘Windstilte van de Ziel’:
Joke kon zich in haar kinderjaren grenzeloos vervelen. ‘Talloze middagen heb ik hangend op mijn bed een beetje naar buiten zitten staren, naar een verregend nieuwbouwpleintje.’ Geen verspilde tijd zegt ze achteraf: juist die ervaring stelt je in staat je ‘binnenwereld te verkennen’.
Tijd is zo complex en ongrijpbaar, niemand ooit echt kunnen beschrijven wat tijd eigenlijk is. Tijd onttrekt zich voor een belangrijk gedeelte aan onze beschouwingen. Dankzij de klok kunnen we de tijd precies benoemen: het is nu halfvijf.
Maar de kloktijd is een abstractie, een afspraak. Onze ervaring van de tijd is vaak anders dan de wijzers van de klok: minder regelmatig of lineair. De tijd kan rennen, vliegen, stilstaan; je kunt de tijd verliezen. Deze opvatting van tijd geeft, met andere woorden, ruimte aan hoe we tijd ervaren. Je kunt bijvoorbeeld in een ervaring komen die je tijdloos kunt noemen. Dat vind ik fascinerend. Hoopgevend ook; het betekent dat de ervaring van de mens meer is dan we kunnen meten en benoemen.
De wereld is helemaal volgens de klok gestructureerd. Maar ik wil die andere tijd (zeg maar de innerlijke tijd) weer in het vizier krijgen, er de verschillende aspecten van tonen, zodat we in ieder geval weer iets van een evenwicht tussen beide kunnen hervinden. Dat is noodzakelijk, omdat onze vrijheid en onze creativiteit juist in die innerlijke tijd schuilen.
Zelfs onze vrije tijd plannen we vaak tot in detail vol. Waarom? Probeer eens niets te doen. Ik denk dat de mens daar veel meer bij gebaat zou zijn.
‘Maak een dag in de week helemaal geen afspraken, en kijk wat er gebeurt. Durf je te vervelen. Durf te luieren. Het is zoals de Romeinse stoïcijnse denker en staatsman Cato ooit schreef: “Nooit is de mens actiever dan wanneer hij niets doet.” Want pas vanuit die rust en ervaring van een innerlijke tijd kan de menselijke geest tot nieuwe inzichten komen.’
Matthijs G.C. Schouten – Nederlandse bioloog, ecoloog en natuurfilosoof, hoogleraar natuurherstel
Als ecoloog en filosoof in dienst van Staatsbosbeheer is Matthijs Schouten sterk betrokken bij de bescherming van de natuur. Hij ziet de klimaatcrisis bovenal als een spirituele crisis. Aandacht voor de binnenkant van duurzaamheid is in zijn ogen van cruciaal belang, want we moeten ons fundamenteel herbezinnen op onze verhouding tot de natuur. ‘Voor de meeste mensen heeft het begrip compassie betrekking op de medemens, maar ook dieren, bomen en planten hebben recht op ruimte en onze liefdevolle zorgzaamheid
Niet-westerse culturen en spirituele tradities kunnen ons veel leren, want hun grondhouding ten opzichte van natuur verschilt op wezenlijke punten van de onze. Zo is het voor boeddhisten en taoïsten heel vanzelfsprekend dat de mens geen onafhankelijk bestaan leidt los van de wereld. Ook in allerlei tribale culturen weet men heel goed dat de mens onderdeel uitmaakt van het web des levens. Dat wordt ook wel interbeing of interconnectedness genoemd. Het besef dat alles met alles verbonden is, maakt duidelijk dat de natuur geen object buiten onszelf is, maar een belangrijke bron van ons mens-zijn vormt. Interessant genoeg doemt deze gedachte in de wetenschap ook steeds vaker op.
Rationele overwegingen zetten ons niet aan tot ander gedrag, maar als we een hartsverbinding voelen met de natuur dan is het allemaal vanzelfsprekender. Als we echt ervaren dat onze innerlijke natuur en uiterlijke natuur ten diepste verbonden zijn, dan raken we van binnenuit gemotiveerd om bij te dragen aan een betere en duurzame wereld. Dan doen we het juiste met aandacht, overtuiging en hartsenergie.
Om dat te bereiken moet er meer aandacht komen voor de binnenkant van duurzaamheid. Door stil te zijn en er de tijd voor te nemen kun je de binnenkant van duurzaamheid ontdekken en ontwikkelen.
Thom Breukel – Schrijver van ‘De Stilteatlas van Nederland’:
Ik ben mijn hele werkzame leven tekenleraar geweest. Veertig jaar lang, met jongens en meisjes van veertien tot vierentwintig in de klas die ontdekten dat ze bij mij lekker in Stilte konden tekenen. Daar bedankten ze me iedere keer voor. Ik dacht: daar moet ik meer mee doen, het tot programma maken.
Zodra de leerlingen binnenkwamen, deelde eentje in Stilte het werk uit, en iedereen kon in de kortste keren aan de slag. In Stilte. Voor mijzelf zocht ik ook de Stilte op.
Ik reisde destijds veel, dat was de tijd dat ik kloosters, kerken en kapellen bezocht. Op mijn kloostertochten zat ik met een tekenblok, alles met aandacht te bezien, vol verwondering over wat er zoal groeit en bloeit, over wat er gewoon is.
Eenmaal met pensioen botste ik in een kroeg op een uitgever. Ik vertelde dat ik overal tekeningetjes gemaakt had van kloosters. Hij stelde me voor om stilte-plekken te gaan beschrijven. Zo kwam de Kleine Stilteatlas tot stand.
Stilte ervaren. Niets is zo heerlijk als de Stilte. Niet de fysieke stilte. Het gaat me om de Stilte die je bij jezelf vanbinnen kunt merken: voelen, proeven. Ook al is er geluid, toch kan er nog Stilte zijn. Dat is mijn ervaring.
Stilte als naam. Ik heb het nooit over dé stilte. Ik heb het altijd over Stilte. ‘Míjn’ Stilte schrijf ik steevast met een hoofdletter. Ik ben me ervan bewust geworden dat we er allemaal vandaan komen en er ook allemaal weer naar toe gaan.
Het is zoals het is, Stilte is altijd en overal aanwezig. Een auto gaat voorbij en dan is het weer stil. Als je dat weet op te pakken, dan sta je open voor veel. ”Samen Stil“.
Hebt u wel eens een echt mosterdzaadje opengemaakt? Het is leeg, helemaal hol vanbinnen. Dat is voor mij de kern van de zaak: helemaal niets, ook Stilte gaat om niets, is helemaal niets. En daar gaat het om.”
Tijn Touber – Schrijver, meditatieleraar, muzikant en inspirator:
De yogi’s in India zeggen dat God fluistert en dat je heel stil moet zijn om de informatie op te vangen. Hoe kun je stil worden: door achter je gedachten te stappen en in die innerlijke ruimte te gaan staan waar je thuis komt in je eigen centrum. In die stilte kun je gaan luisteren. Afstemmen en downloaden.
Tijn: “In stilte komen de antwoorden vanzelf tot je, het is een magisch proces”. Ipv heel hard nadenken over je favoriete probleem, kun je stil worden, er als het ware uitstappen, in die stille middenruimte gaan staan en dan wordt het vanzelf allemaal duidelijk. Stilte lijnt alles uit.”
Mensen die stil zijn, hebben effect op hun omgeving. Ze brengen harmonie en flow. In steden waar regelmatig wordt gemediteerd, is er minder criminaliteit, is het minder druk op de spoedeisende hulp en komen er minder verkeersongevallen voor.
Stadsverlichting: In huiskamers over de hele wereld wordt op elke tweede zondag van de maand tussen 20:00 en 21:00 uur gemediteerd. Daarnaast hebben sommige huiskamers hun eigen agenda en mediteren vaker. Na afloop van de meditatie gaan mensen vaak in stilte weer weg, maar er kunnen ook ervaringen worden uitgewisseld.
Door samen in een huiskamer te mediteren, kom je niet alleen thuis bij jezelf, maar ook bij elkaar. Bovendien heeft gezamenlijke stilte een positief effect op de omgeving. Er ontstaat meer harmonie en flow. Uit onderzoek blijkt dat als groepen mensen regelmatig samen stil zijn dat het effect harmonie en flow is. Deze positieve effecten gelden niet alleen voor de groep maar ook voor hun omgeving en uiteindelijk de hele wereld.